Należałoby dzisiaj zadać sobie pytanie, czy potrzebna nam jest wiara? Wydawałoby się, że odpowiedź jest oczywista. Jako ludzie wierzący w Boga przychodzimy do świątyń, celebrujemy święta i uroczystości kościelne i wydaje nam się, że to jest warunek, który wyczerpuje pojęcie określające człowieka wierzącego. A jednak Chrystus dzisiaj staje przed swoimi uczniami apostołami, którzy proszą go: przywróć nam wiarę. Wydawałoby się, że przecież ci, którzy przemierzali z nimi żydowskie pustynie i bezdroża Palestyny, mieli już aż nadto wiary, że ten obok nich jest mesjaszem, synem bożym, zbawicielem świata. A mimo to, pomimo tej bliskości Mistrza proszą przywróć nam wiarę. Jak więc zasadne jest dzisiaj wystosowanie takiej prośby do Boga, aby nam, ludziom XXI wieku, którzy żyją w tak wielkim interwale czasowym od momentu, kiedy Jezus chodził po ziemi, prosić o wiarę, o łaskę wiary i jej wielką moc.
