Wydawałoby się, że wystarczy skoncentrować uwagę na samym fakcie przywrócenia wzroku niewidomemu przez Chrystusa, ale tutaj jest coś więcej. To dzisiejsze zdarzenie, przytaczane w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, mówi nam, że każdy z nas, tak jak tu jesteśmy, tak jak żyjemy, nawet wtedy, gdy czujemy się niezauważalnymi obywatelami tego świata, nikt nie jest gorszy w oczach Boga. To zestawienie dyskusji między Faryzeuszami a niewidomym, który według nich i tradycji judaizmu, należał do podrzędnej hierarchii czy też kasty ówczesnego społeczeństwa, nie miał prawa pouczać uczonych w piśmie o ingerencji i działaniu Boga, a sam doświadczył tego, co im nie zostało dane: łaski, uzdrowienia i spotkania z tym, w którego oni również wierzyli.
