W drugą niedzielę Wielkiego Postu Chrystus uchyla nam rąbka tajemnicy, tajemnicy tej rzeczywistości, która czeka na wierzących w Niego jako Zbawiciela. Zastanawiamy się podczas tej Eucharystii w co naprawdę wierzymy i czego oczekujemy. Czy jest to tylko dziedzictwo otrzymane od naszych rodziców wraz z przekazami wiary, zwyczajami, z praktykami kościelnymi? Czy jest też to świadoma, żywa wiara, która jest nadzieją na uczestnictwo w tej rzeczywistości, którą tu nazywamy umownie niebem, rajem, a cały proces Zbawieniem.
