Pierwsze niedziela Adwentu rozpoczyna nowy rok kościelny i jednocześnie okres liturgiczny, który poprzedza przeżywanie tajemnicy Narodzenia Pańskiego.
Jest to ów czas czterech niedziel, kiedy gromadzimy się w kościołach na modlitwie, aby wspominać wielkie wydarzenia zbawcze, szczególnie zapowiedzi proroków dotyczące przyjścia Mesjasza i wypełnienia Słowa Bożego w osobie Jezusa Chrystusa. To On, Jezus Chrystus, zwany Emanuelem, Mesjaszem, tym, który ma nadejść, jest obiecany w Pismach Zbawicielem ludzkości. Rozpoczynamy więc naszą kolejną w życiu pielgrzymkę przez adwentowe wspominanie tych właśnie tajemnic, aby utwierdzić się w tym, że nasze życie jest również drogą ku spotkaniu. Z tym, którego teraz wyznajemy poprzez wiarę, poprzez akty uwielbienia, poprzez naszą nadzieję, która, jak wierzymy, znajdzie swoje spełnienie w Jezusie Chrystusie.
Adwent jest oczekiwaniem. Nie żyjmy więc tak, jak gdybyśmy na nic nie czekali w naszym życiu, bo wtedy traci ono swój sens i nie ma owego wymiaru zadania, jakie zostało nam powierzone przez Boga do wykonania.
