Przed nami Dwudziesta Ósma Niedziela zwykła i problem wdzięczności za otrzymane dary.
Chrystus uzdrawia dziesięciu trędowatych i jednego wśród nich Samarytanina, który nie należał do narodu wybranego. I oto Jezus uzdrawia tych, którzy mają w sobie obietnicę Abrahama a więc Izraelitów. I ci, którzy zostali uzdrowieni z największej choroby starożytności, trądu, zapomnieli o jednym. Ludzka radość bycia zdrowym, ale jeszcze wdzięczność za otrzymaną łaskę zdrowia. Zapomnieli o podziękowaniu.
Kto wrócił? Ten, który według prawa, zwyczajów społecznych, nie zasługiwał na uznanie i zauważenie – Samarytanin. Bez względu na to do jakiego narodu należymy, jaki posiadamy kolor skóry, dla Boga liczy się to, jak wielką mamy wiarę. Dlatego te słowa Chrystusa: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”, są dla nas wszystkich drogowskazem i wewnętrznym imperatywem.
Wiara, nie status, pochodzenie, przynależność polityczna czy też rasowa, świadczy o wielkości i godności człowieka. Bądźmy tymi, którzy na co dzień otrzymują łaskę uzdrowienia. Łaskę uzdrowienia ze swoich słabości, spełnienie naszych próśb kierowanych do Boga. I nie znajdujmy się w grupie tych dziewięciu, którzy zapomnieli o słowie wdzięczności, ale bądźmy tym niezauważalnym, niekiedy pogardzanym Samarytaninem, który przyjdzie i w duchu i wdzięczności powie to jedno słowo, które zawiera wszystko – dziękuję Ci Panie.
Na nasze liturgiczne rozważania, zapraszam w niedzielę na godz. 10.00 do kościoła św. Stanisława Kostki w Aleksandrowie Łódzki.
ks. Jacek Stasiak
