Natura intelektualna osoby ludzkiej udoskonala się i powinna doznać udoskonalenia przez mądrość. A to jest przez umysł człowieka, który pociąga go ku poszukiwaniu i umiłowaniu tego, co prawdziwie dobre. Epoka nasza, bardziej niż czasy ubiegłe, potrzebuje takiej mądrości, która by te wszystkie rzeczy nowe, jakie człowiek odkrywa, czyniła bardziej ludzkimi. Przyszłym losom świata grozi bowiem niebezpieczeństwo, jeśli ludzie nie staną się mądrzejsi. Są to słowa sprzed prawie pół wieku, zapisane w aktach Soboru Watykańskiego II, w konstytucji o Kościele. Jakie bowiem niebezpieczeństwo grozi ludziom i o jaką mądrość chodzi, aby to, co człowiek odkrywa, uczynić bardziej ludzkim?
