Piętnasty sierpnia, data w naszym kalendarzu liturgicznym tak bardzo ulubiona przez polską religijną pobożność. Święto Maryjne zwane też Świętem Matki Boskiej Zielnej, bo w tym dniu przynosimy pierwociny zbóż, owoców, kwiatów, aby w świątyniach ofiarować je i jednocześnie cieszyć się tym, iż Bóg błogosławi nam czyniąc ziemię poddaną i jednocześnie ukazując ją jako matkę rodzicielkę i matkę karmiącą nas wszystkich.
Dogmat wiary katolickiej mówi, iż Maryja z duszą i ciałem została wzięta do Nieba. Na tym polega jej wyjątkowość w stosunku do wszystkich innych ludzi, bo pamiętajmy była tylko człowiekiem.
Stąd też dla nas jest to ogromne wezwanie i zobowiązanie, że my także po naszej śmierci zostaniemy pochłonięci tą duchową rzeczywistością i będziemy mieli tak jak Maryja teraz, również prawo, zaszczyt oglądania czy smakowania tej sfery ducha, którą umownie nazywamy Niebem. Maryja jest dla nas także drogowskazem, który mówi, iż bycie Matką Boga czyli Matką Zawierzenia, jest związane z cierpieniem z wyrzeczeniem z bólem ale nagroda, która nas czeka po przebyciu i zdaniu tej trudnej próby jest niewyobrażalnie wielka i niespotykana. Stąd też zapraszam na to piękne Maryjne Święto, gdzie będziemy nie tylko cieszyć się urokiem dzieła Bożego w pięknie kwiatów, zbóż, owoców i warzyw, ale jednocześnie poprzez nią będziemy mogli dostrzegać nasze perspektywy, które są pisane człowiekowi.
Ona była tylko człowiekiem i osiągnęła nagrodę, która jest pisana nam wszystkim.
ks. Jacek Stasiak
