Żyjemy w świecie, który generalnie nie lubi stawiać wymagań człowiekowi a chce, by poprzez spełnianie naszych osobistych oczekiwań przyznawać rację. Świat obrazu, świat łatwych rozwiązań. A oto przed nami tutaj Drugi Dzień Świąt Bożego Narodzenia obraz poświęcenia, konieczności wyrzeczenia, nawet tego największego wyrzeczenia, czyli dania swojego życia za ofiarę. Wczoraj wydawałoby się, że świat został uczłowieczony poprzez przyjście Chrystusa, że to, co nazywało się nienawiścią, wrogością, uprzedzeniem, w betlejemskim żłóbku znalazło swoje rozwiązanie. Że oto miłość, przebaczenie i wzajemna przyjaźń. Jednak Chrystus zawsze, gdy się pojawiał był znakiem sprzeciwu. I pomimo tej sielskiej atmosfery dzisiaj staje przed nami ukamienowana postać Szczepana.
