Postać Zaheusza. Ikona nawrócenia człowieka, który żyjąc z dala od przykazań i prawa Bożego ,po spotkaniu z mistrzem z Nazaretu, zmienia radykalnie swoje myślenie, optykę patrzenia na życie, traktowania drugiego człowieka. To symboliczne dzielenie się połową majątku, wskazuje na zmianę jaka zaszła w jego umyśle zmianę, którą zapoczątkowały słowa Jezusa. Jest to etap nawrócenia, jest to przylgnięcie do słów Ewangelii, jest to ów skuteczny radykalizm słowa ewangelicznego, który wpływa na wszystkich poddanych działaniu łaski słowa.
Przed nami również uroczystość Wszystkich Świętych. I tutaj pojawia się to ostateczne nawrócenie w jednej chwili, czyli w chwili śmierci. Nawiązuje do hipotezy ostatecznej decyzji w chwili śmierci Ladislausa Borosa szwajcarskiego teologa, jezuity, który przez swoje teologiczne myślenie dał nam nadzieję, że człowiek nawet gdy zbłądzi, odejdzie, to pojawia się ten jeden bezczasowy moment między śmiercią a zdaniem rachunku z życia Bogu, w którym możemy opowiedzieć się za źródłem życia, za źródłem miłości i przebaczenia. Zależy to tylko od nas samych, bo wtedy jesteśmy w tym momencie przejścia wolni od wszelkich ograniczeń, ograniczeń pracy, świata, wszystkiego co wpływa na nasze decyzje, które do końca nie są wolne.
ks. Jacek Stasiak
